آیتی از شب قرائت کرد و

آیتی از شب قرائت کرد و
خورشید را به ما آویخته داشت
دیگر ستاره نچید
مه را بی‌خِشاوه سرود
و پایان هر روز را نقطه‌ی سیاه گذاشت

ماندیم که
آخرین پرنده بپرد و
شاخه دست بلندکند.

نصرالله نیکفر

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.