کلاغــــی به شاخــی شده جای گـــیر -------- به منـــــــــــقار بگرفته
قــدری پنیریکـــی روبـــهی بــوی طــــعمـه شنــید--------به پیــــش آمـــــــد و
مدح او برگزید
بگـــفتا ســـــــــلام ای کلاغ قــــــشنگ--------که آیی مرا در نظر
شـــــوخ وشنگاگــــر راســـــــتی بـــــــــــود آوای ِتـــو--------به مانـــــند پـــــــــرهای زیبای تــو
در این جـــنگل انــدر ســـــــــــمندر بُدی--------براین
مــــرغ ها جـمله سرور بُدی
ز تـــعریفِ روباه شـــــــد زاغ ،شــــــــاد--------ز شــــــــــادی نیاورد خود را به یاد
به آواز کـــــــردن دهــــــــان برگشــــود--------
شــــــــکارش بیـــفتاد و روبه ربودبگفـتا که ای زاغ ایـــن را بـــــــــــــــدان--------که هر کس بُود چرب و شیرین زبان
خـــورد نعمت از دولــتِ آن کــــــــــسی--------که گـــفتِ او
گـــــــوشَ دارد بسی
چنان چـــــــون به چــــــربی نطق و بیان--------گــــــرفتم پنیر ِ تــــــــورا از دهان